Delen recensenten meer sterren uit sinds de theaters in september weer zachtjesaan open zijn? Het lijkt wel zo. Zijn voorstellingen er door de verplichte pauze misschien beter op geworden? Of zijn recensenten na het lange thuiszitten enthousiaster over alles wat er nog wel gemaakt wordt?
Ik moet toegeven dat elk theaterbezoek sinds afgelopen zomer voor mij extra bijzonder is. Je treft kleine groepen mensen met veel empathie voor de theatermaker die zo lang in de stal heeft gestaan. En vervolgens zijn ook de theatermakers vol dankbaarheid en liefde om weer te kunnen spelen. Want we hebben elkaar nodig – maker en bezoeker. In lange tijd werd het samenzijn, de speler en de theaterbezoeker niet zo gewaardeerd als nu. Dat voel je. Dat helpt. En die ambiance kan zomaar een extra ster opleveren.
En natuurlijk hebben de maximum bezoekersaantallen – die max 30, 60 of zoveel huishoudens als er op 1,5 meter van elkaar kunnen zitten – ook zo zijn effect. Want die voorstellingen die alleen rendabel zijn voor een uitverkochte grote zaal, die Carré kunnen uitverkopen. Die zijn er nu even niet. Dat heeft ook gevolgen voor de demografie van de theaterbezoeker. Het publiek in de theaters bestaat voornamelijk nog uit de echte liefhebbers. Je ultieme doelgroep, je eigen parochie.
Misschien dat dat helpt. Die zaal volkrijgen is nu niet meer de grootste uitdaging, dus kunnen makers vrij experimenteren. Ze hebben meer tijd en kunnen full time focussen op inspireren, verbinden, ontroeren, fascineren. Want juist die termen hebben veel meer gewicht in de 1,5 meter samenleving, waarin zo weinig wordt geknuffeld, geborreld en gefeest. Afstand is de norm. En laat dat nou zijn waar theater zich al millennia mee bezig houdt. Verbinden, ontroeren en inspireren op gepaste afstand.
De tweede theatersluiting van 2020 gaat in vanavond. Dat is wel even slikken. De periode lijkt aanzienlijk overzichtelijker dan dit voorjaar, maar eigenlijk zijn theaters sinds de maxima van zestig en dertig bezoekers al zo goed als dicht. Wanneer gaan we eindelijk die prachtige voorstellingen kunnen bekijken, waar de recensenten zo enthousiast over zijn?